Athugasemdir: Legstaðaleit.com

Leitarniðurstöður: 12,901 til 12,935 af 12,935

#	Athugasemdir	Tengist
12901	Þorleifur Guðmundsson Repp var íslenskur fræðimaður, og þýðandi. Hann var talinn með gáfuðustu mönnum landsins. Hann var einnig kennari, fornminja og bókasafnari, stjórnmálamaður og blaðamaður. Hann bjó 12 ár í Edinborg, þar sem hann starfaði sem bókavörður við The Advocates'Library. Hann átti þar 4 börn. Afkomendur þeirra búa enn í Bretlandi. Þorleifur var nafnkunnur víða erlendis að gáfum, málfræði og annarri fjölvísi. Hann er einnig þekktur í hugum almennings fyrir að hafa misst skapið við meistaravörn sína. Hann var rekinn úr henni og vörnin dæmd ógild.	Guðmundsson Repp, Þorleifur (I21577)
12902	Þorleifur Þórðarson búandi á Brekku (í Langadal), 32 ára og Ingibjörg Halldórsdóttir bústýra hans, 39 ára. Svaramaður hans hreppstjórinn Hallur, og hennar Þorvaldur Þorsteinsson bóndi í Múla.	Fjölskylda: Þorleifur Þórðarson / Ingibjörg Halldórsdóttir (F5989)
12903	Þorsteinn gegndi mörgum trúnaðarstörfum fyrir sveit sína. Hann sat í hreppsnefnd Bæjarhrepps óslitið frá árinu 1954 til ársins 1994, þar af sem oddviti frá árinu 1970. Hann var sláturhússtjóri á Borðeyri til margra ára, gjaldkeri í Ræktunarsambandi Bæjar- og Óspakseyrarhrepps 1967-1980, stjórnarmaður í Sparisjóði Hrútfirðinga 1968-1971 og skoðunarmaður hjá Sparisjóði Hrútfirðinga um árabil. Þá er ótalin stjórnarseta í smærri félögum og störf hans sem skoðunarmanns.	Elísson, Þorsteinn (I9556)
12904	Þorsteinn lagðist ungur í ferðalög, bæði innanlands sem utan. Um ferðir sínar skrifaði hann ferðasögurnar Ævintýri förusveins, 1934 og Undir suðrænni sól, 1937. Hann gaf einnig út sögusafnið Tinda, 1934, smásagnasafnið Týrur, 1946, og rit um íþróttagarpa í djörfum leik, 1946. Hann var auk þess mikill bókasafnari og kom sér upp afar fágætu einkabókasafni. Þorsteinn var blaðamaður á Vísi frá 1939 og til dauðadags. Hann var án efa einn mikilhæfasti blaðamaður í sögu stéttarinnar, góður rithöfundur, vandvirkur, fjölmenntaður og auk þess mjög listrænn ljósmyndari. Hann tók mikinn fjölda ljósmynda af tilkomumiklu landslagi, sveitabýlum og fólki við leik og störf, um allt land. Þorsteinn bjó yfir feikilega yfirgripsmikilli þekkingu á íslenskum staðháttum, sögu höfuðbóla og annarra sögufrægra staða. Rit hans, Landið þitt, kom upphaflega út 1966 og fjallaði þá um staði í byggð. Eftir ábendingu Þorsteins jók Steindór Steindórsson síðan við verkið, umfjöllun um óbyggðir landsins. Saman eru þeir því höfundar af öndvegisritinu Landið þitt Ísland, vinsælasta og mest notaða uppflettiriti um landið sem gefið hefur verið út.	Jósepsson, Þorsteinn (I12148)
12905	Þorsteinn lauk járnsmíðanámi hjá Bjarnhéðni Jónssyni járnsmíðameistara í Reykjavík í kringum 1916 og vélstjóraprófi í Vélstjóraskólanum í Reykjavík 1921. Hann var vélstjóri á togurum, meðal annars lengi hjá Kveldúlfi hf. Hann fór í sögurfræga ferð til Kúbu um 1920 með es. Villemoes en það skip var eign Landsjóðs. Síðast var hann vélstjóri á bv. Max Pemberton.	Þórðarson, Þorsteinn (I7584)
12906	Þorsteinn vann á búi foreldra sinna á Heiði framundir tvítugt en þá fór hann í Bændaskólann á Hvanneyri, var hann þar í tvo vetur auk þess að vinna á skólabúinu að sumarlagi. Þorsteinn og Svava byggðu nýbýlið Heiðarbrekku úr landi Heiðar og bjuggu þar til ársins 1991 er þau fluttu að Hellu. Þorsteinn vann einnig að jarðræktarstörfum, hjá Sandgræðslu ríkisins sem síðar varð Landgræðsla ríkisins, við smíðar og fleiri störf er til féllu með búskapnum. Þorsteinn var virkur í félagsstörfum og vann þá aðallega að félagsmálum bænda. Eftir lát Svövu bjó Þorsteinn áfram í húsi sínu til ársins 2007 er hann flutti á hjúkrunar- og dvalarheimilið Lund á Hellu.	Oddsson, Þorsteinn (I8763)
12907	Þórunn er í kirkjubók sögð dóttir Steins Steinssonar í Bakkakoti, en var óefað dóttir Brynjólfs, enda alltaf skrifuð Brynjólfsdóttir. Þórunn var áfram í Kletti í Borgarnesi eftir lát Sigurðar og rak þar veitingasölu um tíma.	Brynjólfsdóttir, Þórunn (I10608)
12908	Þórunn ólst upp á Mosfelli í Mosfellsdal þar sem faðir hennar þjónaði sem prestur. Hún gekk í barnaskóla í Mosfellssveit, lauk stúdentsprófi frá Menntaskólanum á Laugarvatni 1973 og hóf þá nám í læknisfræði við Háskóla Íslands. Þórunn dvaldi um 25 ára skeið í Danmörku og stundaði þar meðal annars garðyrkju- og veitingastörf en flutti heim til Íslands vorið 2002.	Bjarnadóttir, Þórunn (I10692)
12909	Þórunn var í grunnskóla á Reykhólum, síðan í Héraðsskólanum í Reykjanesi við Ísafjarðardjúp, hún lauk námi í Húsmæðraskólanum á Staðarfelli í Dölum og frá Þroskaþjálfaskóla Íslands.	Játvarðardóttir, Þórunn (I9571)
12910	Þorvaldur vann við trésmíðar mestan hluta starfsævi sinnar og gat sér gott orð sem húsasmiður, en hann var sjálfmenntaður á því sviði. Hann starfaði meðal annars við uppbyggingu á Þingvöllum vegna Alþingishátíðarinnar 1930. Hann vann mikið við byggingu og endurbætur á kirkjum í Borgarfirði, Dölum og víðar um land. Meðal annars byggði hann kirkju á Lundi í Lundarreykjadal og Stóra-Vatnshorni í Dölum og Saurbæjarkirkju á Hvalfjarðarströnd. Þá vann hann við endurbyggingu á kirkjunni á Hólmi í Innri-Akraneshreppi, kirkjuna að Hvammi í Dölum og margar fleiri. Árið 1977 var hann sæmdur Hinni íslensku fálkaorðu fyrir störf sín.	Brynjólfsson, Þorvaldur (I10873)
12911	Þórður Bernharðsson fæddist í Ólafsfirði 11. maí 1933. Foreldrar hans voru hjónin Sigríður Guðmundsdóttir og Bernharð Ólafsson, og var hann elstur fimm barna þeirra. Hann ólst upp hjá foreldrum sínum og byrjaði snemma að hjálpa þeim, að sjá heimilinu farborða, eins og títt er um hina ungu þegna í ríki starfsins. Faðir hans var sjómaður og Þórður heitinn hvarf strax um fermingaraldur eða fyrr, inn á sömu brautir. Þótt hann væri aðeins sextán ára þegar hann féll frá, hafði hann verið þrjú sumur á síldveiðum - sumarið áður en hann dó, á vélskipinu Dagnýju. Í ársbyrjun 1950 kvöddu Þórður og systir hans, 15 ára gömul, foreldra sína og héldu með skipi suður á land til að vinna fyrir sér. Í Reykjavík skildu leiðir - systir hans Freyja, hélt suður með sjó, þar sem hún hafði vistast, en Þórður heitinn lagði af stað til Eyja. Þar var hann ráðinn í vinnu yfir vertíðina hjá Fiskvinnslustöðinni og ætlaði að dvelja hjá hálfsystur sinni, Aðalheiði Pétursdóttur og manni hennar, Sveini Hjörleifssyni í Skálholti. Sú för endaði fyrr og með öðrum hætti en nokkurn varði.	Bernharðsson, Þórður (I16626)
12912	Þórður gekk í barnaskólann á Ysta-Skála á árunum 1931-1933. Síðar lauk hann gagnfræðaprófi frá Menntaskólanum í Reykjavík árið 1941. Eftir skólagöngu vann Þórður ýmis störf. Um tíma var hann í vinnu hjá breska hernum í Hvalfirði, síðar starfaði hann í bókhaldsvinnu hjá Eysteini Einarssyni, þáverandi vegaverkstjóra. Einnig vann hann við bústörf á æskuslóðum sínum í Vallnatúni. Frá unga aldri helgaði hann líf sitt því að varðveita menningararf þjóðarinnar. Árið 1949 opnaði Byggðasafnið í Skógum dyr sínar fyrir gestum í fyrsta skipti. Þórður var þar safnvörður frá stofnun og inn á annan áratug 21. aldarinnar. Þórður sinnti fjölbreyttum störfum á sviði þjóðlífs og menningar allt sitt líf. Um tíma starfaði hann sem kennari við Skógaskóla. Hann var organisti við Ásólfsskálakirkju og síðar við Eyvindarhólakirkju, hann sat jafnframt í sóknarnefndum þeirra í mörg ár. Hann starfaði fyrir Þjóðminjasafn Íslands um tíma og fólst það starf í þjóðháttasöfnun. Þórður var stofnfélagi í Lionsklúbbnum Suðra í Vík árið 1968 og var félagi í honum í rúma fjóra áratugi. Frá árinu 1979 til ársins 1989 sat Þórður í sýslunefnd Rangárvallasýslu. Á þjóðhátíðardegi Íslendinga árið 1997 var Þórður gerður að heiðursdoktor við heimspekideild Háskóla Íslands fyrir vel unnin störf í þágu þjóðar. Árið 2001 hlaut hann nafnbótina heiðursborgari Austur-Eyjafjallahrepps. Þórður miðlaði fróðleik sínum einnig í rituðu máli og eftir hann liggja fjölmörg rit. Fyrsta bók hans, „Eyfellskar sagnir“, kom út árið 1948 og á aldarafmæli hans síðastliðið vor kom út bókin „Stóraborg – Staður lífs og menningar“, sem var jafnframt sú þrítugasta sem Þórður sendi frá sér að undanskildum fjölda fræðirita. Árið 1962 stofnuðu þeir Þórður og Jón R. Hjálmarsson tímaritið Goðastein sem þeir gáfu út í sameiningu til ársins 1986.	Tómasson, Þórður (I19972)
12913	Þórður Kristján Runólfsson eða Þórður í Haga eins og hann var kallaður, fæddist að Efri-Hreppi í Skorradalshreppi 18. september 1896. Barn að aldri flutt hann með foreldrum sínum að Hálsum í Skorradal og ólst þar upp við öll almenn sveitastörf þess tíma. Að lokinni barnafræðslu fyrir fermingu voru ekki aðstæður til frekar skólagöngu. Þórður fór að Efstabæ í Skorradal 1913, þar sem hann var í vinnumennsku í fjögur ár, var síðan í vinnumennsku að Fitjum í sömu sveit í fjögur ár. Hann hóf búskap á hluta jarðarinnar Draghálsi í Svínadal í Hvalfjarðarstrandarhreppi vorið 1921, en flutti síðan að Svanga í Skorradal vorið 1922. Svangi fékk síðar nafnið Hagi. Þar bjó Þórður allt þar til á aldarafmæli sínu. Auk bústarfa starfaði Þórður ýmsa vinnu utan heimilis, var m.a. í vegavinnu árum saman, annaðist forðagæslu auk annarra starfa. Þórður lést á sjúkrahúsinu á Akranesi 25. september 1998, þá 102 ára gamall. Hann hvílir við hlið konu sinnar, Halldóru Guðlaugar Guðjónsdóttur, í Saurbæjarkirkjugarði í Hvalfirði.	Runólfsson, Þórður Kristján (I5263)
12914	Þórður lauk námi í innanhússarkitekúr árið 1971, starfaði síðan hjá Axis hf. til 1987 er hann tók við rekstri Selkó hf., hurða og innréttingasmiðju. Hann starfaði við það uns heilsan brást 17. febrúar 1996.	Axelsson, Þórður (I10726)
12915	Þórður missti sjónina að fullu sjö ára gamall en varð þrátt fyrir blindu sína þjóðhagasmiður, orðlagður fyrir hagleik sinn og hugvit. Fyrir búsáhaldasmíði sína hlaut hann viðurkenningu á þjóðiðnsýningu sem haldin var í Rvík um 1911. Hann smíðaði sína eigin sögunarvél eftir að hafa þreifað á einni slíkri í Rvík, enda næmleiki hans mikill og minni alveg einstakt. Sögunarvélin er nú í Byggðasafni Borgarfjarðar. Hann smíðaði muni sem vöktu aðdáum og undrun þeirra er sáu. "Nafn Þórðar á Mófellsstöðum mun lifa meðan hagleiks og snilli íslenzkra alþýðumanna verður minnst, manna sem ruddu sjálfum sér braut gegnum þrengingar, óhagstæð skilyrði og óblíð örlög. Saga Þórðar ...er einstæð saga" (úr afmælisgr. í Vísi 28. júní 1954). Þórður var greindur vel og glaðsinna. Ókv. og bl.	Jónsson, Þórður (I10371)
12916	Þórður ólst upp á fæðingarstað sínum Mófellsstöðum og var heimilsfastur þar alla ævi. Í barnaskóla var hann í sveitinni sinni fram að fermingu. Hann stundaði nám við Reykjaskóla í Hrútafirði 1951-´53 og í handavinnudeild Kennaraskóla Íslands 1953-´55. Hann vann við smíðar í Reykjavík í tvö ár að námi loknu og kenndi smíðar við grunnskólann á Hvanneyri 1974-´88. Hann átti sæti í byggingarnefnd Skorradalshrepps 1971-´86. Bóndi var hann á Mófellsstöðum ásamt systkinum sínum Bjarna og Margréti. Fyrst ásamt Guðfinnu móður þeirra þar til hún lést. Þórður var heimakær maður sem vann vel að sínu, hagur í höndum og hugmyndaríkur á því sviði. Hann var ókvæntur og barnlaus.	Vilmundarson, Þórður Mófells (I10377)
12917	Þórður ólst upp hjá föðurafa sínum Þórði Jónssyni bónda á Eystra-Súlunesi í Melasveit og s.k. hans Sigríði Ólafsdóttur, sem var móðuramma Þórðar. Bóndi og hreppstjóri á Fiskilæk 1858-dd. Lærði trésmíði í Khöfn, vann við kirkjubyggingar o.fl.	Sigurðsson, Þórður (I17421)
12918	Þótti efnismaður.	Einarsson, Hjálmur (I17185)
12919	Þótti góður bóndi, er hugsaði vel um sinn hag en skipti sér lítt af opinberum málum.	Þorgrímsson Thorgrímsen, Guðmundur Sigurður (I5737)
12920	Þrekmaður, ötull og ágætur starfsmaður, gestrisinn svo af bar og vildi hvers manns vanda leysa. Bætti jörð sína mikið og sameinaði Eystra- og Vestra-Skorholt í gott býli. Hagmæltur og hafði unun af ljóðum.	Ólafsson, Hallsteinn (I10892)
12921	Þríburi	Guðjónsson, Drengur (I20955)
12922	Þríburi	Guðjónsson, Drengur (I20963)
12923	Þríburi	Guðjónsdóttir, Stúlka (I20964)
12924	Þríburi	Ásgeirsson, Björn (I22801)
12925	Þríburi	Ásgeirsson, Ásgeir (I22802)
12926	Þríburi	Ásgeirsdóttir, Guðrún (I22803)
12927	Þurfamaður á Hofsstöðum, Reykhólasókn, A-Barð. 1930. Vinnumaður víða í Reykhólasveit, A-Barð. Ókvæntur og barnlaus.	Torfason, Sigurður (I7183)
12928	Þuríður gekk í Kvennaskólann í Reykjavík og auk þess Pitman's College í London. Hún starfaði ung á skrifstofu Hótel Borgar og síðar var hún verslunarstjóri í versluninni Feldinum um árabil. Seinna starfaði hún í Miðbæjarmarkaðinum við verslunarstörf en síðustu starfsárin starfaði hún á elliheimilinu Grund, þar sem hún síðan bjó síðasta eina og hálfa ár ævi sinnar í góðu yfirlæti.	Billich, Þuríður (I14562)
12929	Þýðrún var ávallt kölluð Rúna. Eftir glaðvær ár á æskuheimilinu og ýmis bústörf sem sinna þurfti, bæði á heimilinu og á nágrannabæjum, flutti Rúna um tvítugt til Reykjavíkur og vann þar við hótel- og verksmiðjustörf fyrstu árin. Kunnust er hún þó fyrir störf sín sem gæslu- og forstöðumaður gæsluvalla hjá Reykjavíkurborg um þrjátíu ára skeið. Völlurinn sem hún starfaði á var ætíð nefndur Rúnu-róló, bæði af börnunum sjálfum, sem nutu umönnunar Rúnu, og foreldrum þeirra. Við starfslok færðu Leikskólar Reykjavíkur Þýðrúnu viðurkenningu fyrir farsæl störf í þágu reykvískra barna.	Pálsdóttir, Þýðrún (I21599)
12930	„Bjó lítið“ segir Indriði. Ráðsmaður á Veturliðastöðum. Almannarómur sagði Kristinn Guðmund vera son Guðna Jónssonar frá Sýrnesi f.1840 er hafði verið vinnumaður á Belgsá. Mál manna var að Kristinn Guðmundur væri ekki faðir Andrésar heldur Jóhann barnsfaðir Helgu.	Jónasson, Kristinn Guðmundur (I5057)
12931	„Fæddist með litlu lífi“ segir í kirkjubók.	Sveinsdóttir, Rannveig (I6270)
12932	„Hallfríður var aldrei við karlmann kennd. Hún þótti mjög gróf í orðum og háttum, var ófríð og hrikaleg, en raunsönn og artarleg, fátækum góð, drengur í skapi.“ segir í Skriðuhr.	Sigurðardóttir, Hallfríður (I3853)
12933	„Hún var fríð stúlka, andlitið reglulegt, en kenndi þótta í svipnum“ segir í Eylendu.	Hafliðadóttir, Andrea (I3955)
12934	„Og Gunnar Gunnarsson hlaut vissulega nafn föður síns, föðurafa og langafa, hins nafntogaða Skíða-Gunnars sem bjó að Brekku í Fljótsdal (ekki rétt því Skíða-Gunnar bjó aldrei hér á Asturlandi) og varð með fyrstu mönnum að kynna Íslendinga fyrir skíðaíþróttinni.“ Landnám-Ævisaga Gunnars Gunnarssonar eftir Jón Yngva Jóhannsson bls. 13.	Gunnarsson, Gunnar (yngri) (I20578)
12935	„Var skáld, kölluð Látra-Björg, dó barnlaus“, segir Espólín.	Einarsdóttir, Björg (I5143)