Athugasemdir
Leitarniðurstöður: 12,301 til 12,350 af 12,356
# | Athugasemdir | Tengist |
---|---|---|
12301 | Þeirra barn, Hraunshöfði, Bakkasókn, Eyj. 1880. Húsfreyja í Baugaseli í Barkárdal, Skriðuhr., Eyj. | Bjarnadóttir, Jónína Sigríður (I3930)
|
12302 | Þjónustustúlka á Akureyri 1930. Síðast bús. á Akureyri. | Eldjárn Kristjánsdóttir, Ingibjörg (I3157)
|
12303 | Þjónustustúlka á Njálsgötu 5, Reykjavík 1930. Húsfreyja og saumakona í Reykjavík | Guðmundsdóttir, Geirlaug Jóna Friðrika (I21525)
|
12304 | Þjónustustúlka í Laufási, Laufássókn, Þing., 1845. Húsfreyja á Vatnsenda. Var á Víðivöllum, Draflastaðasókn, S.-Þing. 1890. | Þorsteinsdóttir, Sigríður (I7316)
|
12305 | Þjóðskáld, frægastur fyrir sálma, lausavísur og þýðingar. Prestur í Saurbæjarþingum, Dal. 1768-1770 og á Stað í Grunnavík 1772. Missti prestsskap á báðum stöðum vegna barneigna með Jórunni Brynjólfsdóttur. Prestur á Bægisá frá 1788 til dauðadags. Börn hans tvö með Jórunni dóu ung. | Þorláksson, Jón (I4207)
|
12306 | Þór lauk sveinsprófi í húsasmíði 1958 og vann við húsbyggingar víða um land, en mest á Sauðárkróki þar sem þau hjón bjuggu í 42 ár. Hann lauk sveinsprófi í múrverki 1973 og vann við húsbyggingar fram til ársins 2000. | Þorvaldsson, Þór (I21472)
|
12307 | Þóra lést hjá dóttur sinni Rannveigu Ólafsdóttur á Sveinseyri við Tálknafjörð. | Guðbrandsdóttir, Þóra (I22216)
|
12308 | Þóra ólst upp í foreldrahúsum á Akureyri. Hún fór snemma að vinna og vann víða sem kaupakona frá unga aldri og var starfsmaður í Lindu í nokkur ár. Árið 1957 kynntist hún Steingrími Kristjánssyni frá Litluströnd og flytur hún í Mývatnssveit þar sem þau voru með búskap á Litluströnd til 1992 eða þar til þau flytja til Akureyrar. | Ásgeirsdóttir, Þóra (I10081)
|
12309 | Þóra ólst upp í Reykjavík í föðurhúsum, að mestu leyti á Ingólfsstræti 21, hún hlaut hefðbundna skólagöngu, í framhaldi fór hún í Kvennaskólann í Reykjavík, síðan fer hún til Danmerkur í húsmæðraskóla í Kolding 1939. Þóra var húsmóðir alla tíð, en vann einnig um tíma hjá kexverksmiðjunni Fróni svo og í blaðasölunni Kiosk í Austurstræti, einnig vann hún í mörg ár sem sjálfboðaliði fyrir Rauða krossinn á Landakotsspítala. Þóra og Þorsteinn bjuggu nánast allan sinn hjúskapartíma í Ingólfsstræti 21 en voru nýlega flutt í Hvassaleiti 56 er Þorsteinn lést 3. júní 1987. Þóra bjó í Hvassaleiti 56 til ársins 1993 er hún flutti til dóttur sinnar Helgu og fjölskyldu í Stigahlíð 39, þar sem hún bjó til ársins 1997 er hún flutti á hjúkrunarheimilið Eir, þar sem hún bjó þar til yfir lauk, þá áttatíu og eins árs. | Ottesen Óskarsdóttir, Þóra (I21722)
|
12310 | Þórbergur Þórðarson rithöfundur fæddist á Hala í Suðursveit 12.mars 1888, sonur Þórðar Steinssonar, bónda og Önnu Benediktsdóttur. Þórbergur var háseti og kokkur á skútum og var í vegavinnu á yngri árum. Hann stundaði nám við Kennaraskólann, var óreglulegur nemandi við HÍ en var þó fyrst og fremst sjálfmenntaður og sótti þá víða fanga. Hann safnaði orðum úr alþýðumáli um fimmtán ára skeið, gaf út mjög athyglisverðar þjóðsögur úr samtímanum, ásamt Sigurði Nordal, var kennari við Iðnskólann í Reykjavík, Verslunarskóla Íslands og gagnfræðaskóla í Reykjavík. Meistari Þórbergur er, ásamt Halldóri Laxness og Gunnari Gunnarssyni, líklega einn mesti rithöfundur þjóðarinnar, fyrr og síðar. Með bók sinni, Bréf til Láru, 1924, setti hann þjóðlífið á annan endann með róttækari og djarfari samfélags- og menningargagnrýni en áður hafði tíðkast. Mörg þekktustu verka hans eru sjálfsævisöguleg og mjög sjálfmiðuð, s.s. Ofvitinn, Íslenskur aðall og Steinarnir tala. Sálmurinn um blómið fjallar hins vegar um fyrstu æviár ungrar stúlku. Höfundurinn setur sig í spor hennar og fylgir henni frá fæðingu og fram á barnaskólaár. Þá skráði hann óborganlega ævisögu Árna prófasts Þórarinssonar. Auk þess orti Þórbergur ljóð á yngri árum. Sem rithöfundur var Þórbergur meistari í því að endurskapa hughrif og stemningu fyrri tíma. Hann taldi sig vísindalega sinnaðan, var kommúnisti, mikill áhugamaður um esperantó, kynnti sér jóga og dulfræði, og var sannfærður um framhaldslíf og tilvist drauga, álfa og skrímsla í sjó og vötnum. En viðhorf hans á flestum þessum sviðum virðast þó byggð á afar bernskri raunhyggju. Samtalsbók Matthíasar Johannessen, Í kompaníi við allífið, lýsir vel persónu þessa barnslega, elskulega og einlæga rithöfundar. Þórbergur lést á Landspítalanum í Reykjavík 12. nóvember 1974 og hvílir hann í Fossvogskirkjugarði við hlið konu sinnar, Margrétar Jónsdóttur. | Þórðarson, Þórbergur (I18620)
|
12311 | Þorbjörg er hugsanlega grafin í Hagakirkjugarði eða Brjánslæk? Þó er nafn hennar skráð á legstein í Flatey. | Þórðardóttir, Þorbjörg (I2372)
|
12312 | Þorbjörg ólst upp við ástríki foreldra sinna á fjölmennu heimili í hópi systkina sinna. Þar sem Kjarni var stutt frá fjölförnustu krossgötum Norðlendingafjórðungs hefur heimilið verið gestkvæmt. | Þórðardóttir, Þorbjörg (I20408)
|
12313 | Þorbjörn útskrifaðist úr Kennaraskólanum árið 1957 og tók við stöðu skólastjóra og kennara við Barnaskólann á Borðeyri af föður sínum. Hann gegndi því starfi frá 1957 til 1980. Þorbjörn fór í framhaldsnám í Kennaraháskóla Íslands 1980-1981 og stundaði nám í Statens Speciallærerhögskole í Ósló 1981-1982. Hann var blindrakennari við Álftamýrarskóla frá árinu 1982 og síðar sérkennari við Öskjuhlíðarskóla, sem í dag heitir Klettaskóli. Þar vann hann allt til starfsloka, nálægt sjötugu. Þorbjörn sinnti búskap meðfram kennslustörfunum á Borðeyri og hélt bú ásamt foreldrum sínum á bænum Lyngholti við Borðeyri, allt þar til þau féllu frá 1973. Búskapur í Lyngholti lagðist svo alveg af þegar Þorbjörn fluttist suður árið 1980. | Bjarnason, Þorbjörn (I9443)
|
12314 | Þórdís ólst upp á Ökrum á Seltjarnanesi og á Nesinu lágu leiðir þeirra Egils saman. Þórdís stundaði nám í myndlist bæði í Reykjavík og Danmörku og vann við myndlistarstörf stóran hluta ævinnar. Hún hélt sýningar bæði hérlendis og erlendis og myndskreytti fjöldann allan af bókum, einkum barnabækur. Þórdís og Egill bjuggu í nokkur ár á Patreksfirði en fluttu síðan í Mosfellsbæ þar sem þau bjuggu þar til Egill lést. Síðustu árin bjó Þórdís í Grafarvogi. | Tryggvadóttir, Þórdís (I10806)
|
12315 | Þórey gekk í farskóla í fjóra vetur í Breiðdal. Veturinn 1954-´55 stundaði hún nám í Húsmæðraskólanum á Laugalandi í Eyjafirði. Fyrstu búskaparár sín bjó Þórey á Þingeyri við Dýrafjörð. Þaðan flutti hún 1960 suður á Akranes þar sem hún vann við fiskvinnslu, þrif, næturvörslu og ýmis önnur störf. Á Akranesi bjó hún til 1984 en flutti þá til Reykjavíkur. Fljótlega eftir að til Reykjavíkur kom hóf hún nám í fótaaðgerðafræði á Hótel Sögu. Hún lauk því námi og fékk löggildingu sem fótaaðgerðafræðingur og starfaði sem slík á Grund, dvalar- og hjúkrunarheimili, þar til hún fór á eftirlaun árið 2006. Þórey var mikil félagsmálamanneskja og sat m.a. í stjórnum og tók virkan þátt í starfi; Skagaleikflokksins á Akranesi, Kirkjukórs Akraness, Kvennadeildar Verkalýðsfélags Akraness, Alþýðusambands Vesturlands og Félags fótaaðgerðafræðinga. Hún var mikil listakona; leikkona og söngkona, auk þess sem eftir hana liggur mikið safn ljóða, málverka, leir- og glerlistaverka. Ljóða- og greinaskrif hennar hafa verið gefin út í bókum og blöðum. Hún hélt síðast einkasýningu á fjölbreyttu handverki sínu á Selfossi 2009. | Jónsdóttir, Þórey (I16930)
|
12316 | Þórey ólst upp hjá foreldrum sínum og móður sinni eftir að Jón féll frá. | Jónsdóttir, Þórey (I3889)
|
12317 | Þorfinnur fæddist í Hrappstaðakoti í Svarfaðardal. Foreldrar Þorfinns voru Guðmundur Oddsson f. 01.06.1804, d. 11.06.1866, og Jóhanna Þorfinnsdóttir f. 26.10.1808, d. 24.04.1900. Þau bjuggu fyrst á Kúgili og Hrappstaðakoti í Svarfaðardal. Börnin voru mörg og þau þurftu að bregða búi og voru eftir það í vinnumennsku á Uppsölum, Hamarkoti og víðar í dalnum. Þorfinnur var hjá foreldrum og systkinum fyrstu árin og með móður sinni einni í Ártúni 1855 þegar faðir hans var vinnumaður á Uppsölum. Þorfinnur giftist Snjólaugu Guðrúnu Jónsdóttur. Þau bjuggu á Hrísum í Svarfaðardal 1877-1890, á hálfu Hofi 1890-1900 og Ölduhrygg 1904-1906. Þau voru í húsmennsku á Hálsi en fluttust síðan í Skeggsstaði og voru þar 1907-1914. Þá fluttust þau Snjólaug að Syðri-Bægisá í Öxnadal með Þórlaugu dóttur sinni og Snorra Þórðarsyni manni hennar sem þá hófu þar búskap. Börn Þorfinns og Snjólaugar voru: Þorvaldur Baldvin, sjómaður, og Þórlaug, húsfreyja á Syðri-Bægisá. | Guðmundsson, Þorfinnur (I4190)
|
12318 | Þorgeir Eiríksson fæddist að Berjanesi undir Eyjafjöllum 5. ágúst 1886. Hann byrjaði ungur sjómennsku við Fjallasand og var þar síðar formaður með opið skip og jafnhliða á vélskipum í Vestmannaeyjum í nokkrar vertíðir og flutti þá til Eyja. Formennsku á vélbát byrjar Þorgeir 1913, sem hét ,,Sæbjörg". Eftir það er hann með ,,Ester" og síðar ,,Heklu". Þá hætti hann formennsku og var síðar vélamaður fjölda vertíða. Þorgeir fórst með m/b ,,Þuríði formanni" 1. mars 1942. Þorgeir var dugnaðarmaður að öllu sem hann gekk, jafnhliða var hann bátasmiður ágætur. | Eiríksson, Þorgeir (I16537)
|
12319 | Þorgeir Þorgeirson fæddist í Hafnarfirði 30. apríl 1933. Hann lauk stúdentsprófi frá MR 1953 og nam að því loknu þýsku, bókmenntir og listasögu við Vínarháskóla. Hann nam kvikmyndaleikstjórn við Listaakademíuna í Prag 1959-1962 og sótti starfsnámskeið hjá franska sjónvarpinu 1955-1957. Hann starfaði við kvikmyndagerð 1962-1972 og við ritstörf, þýðingar og leikstjórn í útvarpi frá 1962. Hann stofnaði Kvikmyndasafnið, sem rak Litlabíó við Hverfisgötu, 1968. Hann var kennari við Leiklistarskóla SÁL 1973-1976. Eftir Þorgeir liggja tugir ritverka og hann hefur þýtt fjölmörg bókmenntaverk á íslensku. Þorgeir hlaut ýmsar alþjóðlegar viðurkenningar fyrir kvikmyndina Maður og verksmiðja og ritstörf sín. Hann var kjörinn heiðursfélagi Félags íslenskra kvikmyndagerðarmanna og veitt Eddu-verðlaunin fyrir framlag til kvikmyndagerðar árið 2000. Síðustu áratugi vann Þorgeir að mannréttindamálum og vann árið 1992 mál gegn íslenska ríkinu fyrir Mannréttindadómstóli Evrópu eftir að hafa verið dæmdur í Hæstarétti fyrir greinarskrif í Morgunblaðið 1983. Hafði dómurinn söguleg áhrif á íslenskt réttarfar. Þorgeir lést 30. október 2003 og hvílir hann í Gufuneskirkjugarði. | Þorgeirson, Þorgeir (I15956)
|
12320 | Þorgerður fór í Alþýðuskólann á Laugum og síðan í Kennaraskólann þar sem hún lauk kennaraprófi vorið 1939. Næstu árin var hún kennari barna í Reykjadal, Laxárdal og á Húsavík, og við unglingakennslu í Mývatnssveit einn vetur. Þá gegndi hún tvívegis á þessum árum starfi „húsmóður“ Laugaskóla og sinnti þá jafnframt kennslu þar. Hinn 14. júní 1947 gekk Þorgerður i hjónaband með Sigurði Þórissyni, Torfasonar, og Þuríðar Sigurðardóttur í Baldursheimi. Hófu þau búskap á Grænavatni og bjuggu þar næstu hálfu öldina, framan af í leiguábúð en árið 1967 fengu þau fjórðung jarðarinnar keyptan og byggðu hann upp næstu árin með hjálp sona sinna. | Benediktsdóttir, Þorgerður (I9941)
|
12321 | Þorgils gjallandi hét réttu nafni Jón Stefánsson. Hann fæddist 1. júní 1851 á Skútustöðum við Mývatn og í þeirri sveit bjó hann til æviloka, lengst af á Litluströnd. Hann missti foreldra sína ungur og fór snemma í vinnumennsku, þar til hann kvæntist og hóf sjálfstæðan búskap. Hann gekk aldrei í neinn skóla, en reyndi eftir megni að mennta sig sjálfur, las t.d. mikið af skáldsögum þeirra rithöfunda, sem helst voru í sviðsljósinu á Norðurlöndum á þeim tíma. Hann fór aldrei til útlanda. Aldrei til Reykjavíkur. Eitt sumar réðst hann í kaupavinnu vestur í Húnavatnssýslu. Það var lengsta ferðin sem hann fór. Hann fór árlega í kaupstaðarferðir til Húsavíkur og stöku sinnum brá hann sér til Akureyrar. Önnur kynni hafði hann ekki af stórborgarmenningu. En hann átti margar ferðir inn í óbygðir og öræfi. Fyrsta bók hans, sagnasafnið "Ofan úr sveitum", kom út 1892 og var "Hjónaband" lengsta sagan í þeirri bók. 10 árum síðar kom út skáldsagan "Upp við fossa" og 1910 kom út síðasta bók hans "Dýrasögur". Jón lést 23. júní 1915 og hvílir í Skútustaðakirkjugarði. | Stefánsson, Jón (I15742)
|
12322 | Þórhalla ólst upp hjá foreldrum sínum í Skógargerði. Eftir barnaskóla var hún einn vetur í unglingaskóla í Fagradal í Vopnafirði. Hún varð ljósmóðir frá LMSÍ 1943, ljósmóðir í Fellum 1944-46 og starfaði síðan á Landspítala um tveggja ára skeið. Eftir að hún giftist starfaði hún sem ljósmóðir í Fljótsdal 1956- 1966 og síðar í Þórshafnarlæknishéraði sem heilsugæsluljósmóðir til 1978. Eftir að hún flutti til Reykjavíkur 1979 vann hún við hjúkrunarstörf á Elliheimilinu Grund og síðar á Hvítabandinu þar til hún lét af störfum fyrir aldurs sakir. Þórhalla og Marinó áttu heimili sitt á Bergþórugötu 27 eftir að þau fluttu til Reykjavíkur og bjuggu þar til dauðadags. | Gísladóttir, Þórhalla (I20039)
|
12323 | Þorlákur fór ungur á sjó og sigldi nær helming starfsævi sinnar. Tvítugur upplifði hann skipskaða þegar Fjölnir ÍS 7 sökk og fimm manns fórust. Þorlákur var vel syndur og gat bjargað hluta af áhöfninni frá drukknun. Hann vann mest sem bryti á flutningaskipum bæði í millilandaflutningum og meðfram strönd Íslands. Um 1966 hóf Þorlákur verslunarrekstur. Hann átti fyrst matvöruverslunina Aðalkjör á Grensásvegi og rak í áratug. Hagakjör við Hagamel átti hann í stuttan tíma og einnig rak hann verslanirnar Þorláksbúð í Sandgerði og Garði til ársins 1988. Þá hóf hann störf hjá Mjólkursamsölunni og vann þar til ársins 1994. Þorlákur var í Kiwanis um árabil, fyrst hjá Hofi í Garði og síðan Heklu. | Arnórsson, Þorlákur Halldór (I15713)
|
12324 | Þorlákur ólst upp hjá foreldrum sínum og vann að búi þeirra framan af ævi. Frá 1932 til 1986 var hann með sauðfjárbú í Villingadal og bjó þá lengst af í samvinnu við Jón bróður sinn og fjölskyldu hans en sinnti jafnframt oft vinnu utan heimilis um lengri eða skemmri tíma. Hann vann á jarðýtu mörg sumur við jarðvinnslu, var nokkur ár mjólkurbílstjóri og sat í hreppsnefnd Saurbæjarhrepps í 20 ár, þar af 16 ár sem oddviti. | Hjálmarsson, Hjálmar Þorlákur (I9700)
|
12325 | Þorlákur var grafinn að Görðum (Akranesi), gerði Gestur bróðir hans, sem heima átti að Gestsstöðum á Akranesi, þar sem síðar var nefnt að Vegamótum, útför hans. | Gestsson, Þorlákur (I19957)
|
12326 | Þorleifur Guðmundsson Repp var íslenskur fræðimaður, og þýðandi. Hann var talinn með gáfuðustu mönnum landsins. Hann var einnig kennari, fornminja og bókasafnari, stjórnmálamaður og blaðamaður. Hann bjó 12 ár í Edinborg, þar sem hann starfaði sem bókavörður við The Advocates'Library. Hann átti þar 4 börn. Afkomendur þeirra búa enn í Bretlandi. Þorleifur var nafnkunnur víða erlendis að gáfum, málfræði og annarri fjölvísi. Hann er einnig þekktur í hugum almennings fyrir að hafa misst skapið við meistaravörn sína. Hann var rekinn úr henni og vörnin dæmd ógild. | Guðmundsson Repp, Þorleifur (I21577)
|
12327 | Þorsteinn gegndi mörgum trúnaðarstörfum fyrir sveit sína. Hann sat í hreppsnefnd Bæjarhrepps óslitið frá árinu 1954 til ársins 1994, þar af sem oddviti frá árinu 1970. Hann var sláturhússtjóri á Borðeyri til margra ára, gjaldkeri í Ræktunarsambandi Bæjar- og Óspakseyrarhrepps 1967-1980, stjórnarmaður í Sparisjóði Hrútfirðinga 1968-1971 og skoðunarmaður hjá Sparisjóði Hrútfirðinga um árabil. Þá er ótalin stjórnarseta í smærri félögum og störf hans sem skoðunarmanns. | Elísson, Þorsteinn (I9556)
|
12328 | Þorsteinn lagðist ungur í ferðalög, bæði innanlands sem utan. Um ferðir sínar skrifaði hann ferðasögurnar Ævintýri förusveins, 1934 og Undir suðrænni sól, 1937. Hann gaf einnig út sögusafnið Tinda, 1934, smásagnasafnið Týrur, 1946, og rit um íþróttagarpa í djörfum leik, 1946. Hann var auk þess mikill bókasafnari og kom sér upp afar fágætu einkabókasafni. Þorsteinn var blaðamaður á Vísi frá 1939 og til dauðadags. Hann var án efa einn mikilhæfasti blaðamaður í sögu stéttarinnar, góður rithöfundur, vandvirkur, fjölmenntaður og auk þess mjög listrænn ljósmyndari. Hann tók mikinn fjölda ljósmynda af tilkomumiklu landslagi, sveitabýlum og fólki við leik og störf, um allt land. Þorsteinn bjó yfir feikilega yfirgripsmikilli þekkingu á íslenskum staðháttum, sögu höfuðbóla og annarra sögufrægra staða. Rit hans, Landið þitt, kom upphaflega út 1966 og fjallaði þá um staði í byggð. Eftir ábendingu Þorsteins jók Steindór Steindórsson síðan við verkið, umfjöllun um óbyggðir landsins. Saman eru þeir því höfundar af öndvegisritinu Landið þitt Ísland, vinsælasta og mest notaða uppflettiriti um landið sem gefið hefur verið út. | Jósepsson, Þorsteinn (I12148)
|
12329 | Þorsteinn lauk járnsmíðanámi hjá Bjarnhéðni Jónssyni járnsmíðameistara í Reykjavík í kringum 1916 og vélstjóraprófi í Vélstjóraskólanum í Reykjavík 1921. Hann var vélstjóri á togurum, meðal annars lengi hjá Kveldúlfi hf. Hann fór í sögurfræga ferð til Kúbu um 1920 með es. Villemoes en það skip var eign Landsjóðs. Síðast var hann vélstjóri á bv. Max Pemberton. | Þórðarson, Þorsteinn (I7584)
|
12330 | Þorsteinn vann á búi foreldra sinna á Heiði framundir tvítugt en þá fór hann í Bændaskólann á Hvanneyri, var hann þar í tvo vetur auk þess að vinna á skólabúinu að sumarlagi. Þorsteinn og Svava byggðu nýbýlið Heiðarbrekku úr landi Heiðar og bjuggu þar til ársins 1991 er þau fluttu að Hellu. Þorsteinn vann einnig að jarðræktarstörfum, hjá Sandgræðslu ríkisins sem síðar varð Landgræðsla ríkisins, við smíðar og fleiri störf er til féllu með búskapnum. Þorsteinn var virkur í félagsstörfum og vann þá aðallega að félagsmálum bænda. Eftir lát Svövu bjó Þorsteinn áfram í húsi sínu til ársins 2007 er hann flutti á hjúkrunar- og dvalarheimilið Lund á Hellu. | Oddsson, Þorsteinn (I8763)
|
12331 | Þórunn er í kirkjubók sögð dóttir Steins Steinssonar í Bakkakoti, en var óefað dóttir Brynjólfs, enda alltaf skrifuð Brynjólfsdóttir. Þórunn var áfram í Kletti í Borgarnesi eftir lát Sigurðar og rak þar veitingasölu um tíma. | Brynjólfsdóttir, Þórunn (I10608)
|
12332 | Þórunn ólst upp á Mosfelli í Mosfellsdal þar sem faðir hennar þjónaði sem prestur. Hún gekk í barnaskóla í Mosfellssveit, lauk stúdentsprófi frá Menntaskólanum á Laugarvatni 1973 og hóf þá nám í læknisfræði við Háskóla Íslands. Þórunn dvaldi um 25 ára skeið í Danmörku og stundaði þar meðal annars garðyrkju- og veitingastörf en flutti heim til Íslands vorið 2002. | Bjarnadóttir, Þórunn (I10692)
|
12333 | Þórunn var í grunnskóla á Reykhólum, síðan í Héraðsskólanum í Reykjanesi við Ísafjarðardjúp, hún lauk námi í Húsmæðraskólanum á Staðarfelli í Dölum og frá Þroskaþjálfaskóla Íslands. | Játvarðardóttir, Þórunn (I9571)
|
12334 | Þorvaldur vann við trésmíðar mestan hluta starfsævi sinnar og gat sér gott orð sem húsasmiður, en hann var sjálfmenntaður á því sviði. Hann starfaði meðal annars við uppbyggingu á Þingvöllum vegna Alþingishátíðarinnar 1930. Hann vann mikið við byggingu og endurbætur á kirkjum í Borgarfirði, Dölum og víðar um land. Meðal annars byggði hann kirkju á Lundi í Lundarreykjadal og Stóra-Vatnshorni í Dölum og Saurbæjarkirkju á Hvalfjarðarströnd. Þá vann hann við endurbyggingu á kirkjunni á Hólmi í Innri-Akraneshreppi, kirkjuna að Hvammi í Dölum og margar fleiri. Árið 1977 var hann sæmdur Hinni íslensku fálkaorðu fyrir störf sín. | Brynjólfsson, Þorvaldur (I10873)
|
12335 | Þórður Bernharðsson fæddist í Ólafsfirði 11. maí 1933. Foreldrar hans voru hjónin Sigríður Guðmundsdóttir og Bernharð Ólafsson, og var hann elstur fimm barna þeirra. Hann ólst upp hjá foreldrum sínum og byrjaði snemma að hjálpa þeim, að sjá heimilinu farborða, eins og títt er um hina ungu þegna í ríki starfsins. Faðir hans var sjómaður og Þórður heitinn hvarf strax um fermingaraldur eða fyrr, inn á sömu brautir. Þótt hann væri aðeins sextán ára þegar hann féll frá, hafði hann verið þrjú sumur á síldveiðum - sumarið áður en hann dó, á vélskipinu Dagnýju. Í ársbyrjun 1950 kvöddu Þórður og systir hans, 15 ára gömul, foreldra sína og héldu með skipi suður á land til að vinna fyrir sér. Í Reykjavík skildu leiðir - systir hans Freyja, hélt suður með sjó, þar sem hún hafði vistast, en Þórður heitinn lagði af stað til Eyja. Þar var hann ráðinn í vinnu yfir vertíðina hjá Fiskvinnslustöðinni og ætlaði að dvelja hjá hálfsystur sinni, Aðalheiði Pétursdóttur og manni hennar, Sveini Hjörleifssyni í Skálholti. Sú för endaði fyrr og með öðrum hætti en nokkurn varði. | Bernharðsson, Þórður (I16626)
|
12336 | Þórður gekk í barnaskólann á Ysta-Skála á árunum 1931-1933. Síðar lauk hann gagnfræðaprófi frá Menntaskólanum í Reykjavík árið 1941. Eftir skólagöngu vann Þórður ýmis störf. Um tíma var hann í vinnu hjá breska hernum í Hvalfirði, síðar starfaði hann í bókhaldsvinnu hjá Eysteini Einarssyni, þáverandi vegaverkstjóra. Einnig vann hann við bústörf á æskuslóðum sínum í Vallnatúni. Frá unga aldri helgaði hann líf sitt því að varðveita menningararf þjóðarinnar. Árið 1949 opnaði Byggðasafnið í Skógum dyr sínar fyrir gestum í fyrsta skipti. Þórður var þar safnvörður frá stofnun og inn á annan áratug 21. aldarinnar. Þórður sinnti fjölbreyttum störfum á sviði þjóðlífs og menningar allt sitt líf. Um tíma starfaði hann sem kennari við Skógaskóla. Hann var organisti við Ásólfsskálakirkju og síðar við Eyvindarhólakirkju, hann sat jafnframt í sóknarnefndum þeirra í mörg ár. Hann starfaði fyrir Þjóðminjasafn Íslands um tíma og fólst það starf í þjóðháttasöfnun. Þórður var stofnfélagi í Lionsklúbbnum Suðra í Vík árið 1968 og var félagi í honum í rúma fjóra áratugi. Frá árinu 1979 til ársins 1989 sat Þórður í sýslunefnd Rangárvallasýslu. Á þjóðhátíðardegi Íslendinga árið 1997 var Þórður gerður að heiðursdoktor við heimspekideild Háskóla Íslands fyrir vel unnin störf í þágu þjóðar. Árið 2001 hlaut hann nafnbótina heiðursborgari Austur-Eyjafjallahrepps. Þórður miðlaði fróðleik sínum einnig í rituðu máli og eftir hann liggja fjölmörg rit. Fyrsta bók hans, „Eyfellskar sagnir“, kom út árið 1948 og á aldarafmæli hans síðastliðið vor kom út bókin „Stóraborg – Staður lífs og menningar“, sem var jafnframt sú þrítugasta sem Þórður sendi frá sér að undanskildum fjölda fræðirita. Árið 1962 stofnuðu þeir Þórður og Jón R. Hjálmarsson tímaritið Goðastein sem þeir gáfu út í sameiningu til ársins 1986. | Tómasson, Þórður (I19972)
|
12337 | Þórður Kristján Runólfsson eða Þórður í Haga eins og hann var kallaður, fæddist að Efri-Hreppi í Skorradalshreppi 18. september 1896. Barn að aldri flutt hann með foreldrum sínum að Hálsum í Skorradal og ólst þar upp við öll almenn sveitastörf þess tíma. Að lokinni barnafræðslu fyrir fermingu voru ekki aðstæður til frekar skólagöngu. Þórður fór að Efstabæ í Skorradal 1913, þar sem hann var í vinnumennsku í fjögur ár, var síðan í vinnumennsku að Fitjum í sömu sveit í fjögur ár. Hann hóf búskap á hluta jarðarinnar Draghálsi í Svínadal í Hvalfjarðarstrandarhreppi vorið 1921, en flutti síðan að Svanga í Skorradal vorið 1922. Svangi fékk síðar nafnið Hagi. Þar bjó Þórður allt þar til á aldarafmæli sínu. Auk bústarfa starfaði Þórður ýmsa vinnu utan heimilis, var m.a. í vegavinnu árum saman, annaðist forðagæslu auk annarra starfa. Þórður lést á sjúkrahúsinu á Akranesi 25. september 1998, þá 102 ára gamall. Hann hvílir við hlið konu sinnar, Halldóru Guðlaugar Guðjónsdóttur, í Saurbæjarkirkjugarði í Hvalfirði. | Runólfsson, Þórður Kristján (I5263)
|
12338 | Þórður lauk námi í innanhússarkitekúr árið 1971, starfaði síðan hjá Axis hf. til 1987 er hann tók við rekstri Selkó hf., hurða og innréttingasmiðju. Hann starfaði við það uns heilsan brást 17. febrúar 1996. | Axelsson, Þórður (I10726)
|
12339 | Þórður missti sjónina að fullu sjö ára gamall en varð þrátt fyrir blindu sína þjóðhagasmiður, orðlagður fyrir hagleik sinn og hugvit. Fyrir búsáhaldasmíði sína hlaut hann viðurkenningu á þjóðiðnsýningu sem haldin var í Rvík um 1911. Hann smíðaði sína eigin sögunarvél eftir að hafa þreifað á einni slíkri í Rvík, enda næmleiki hans mikill og minni alveg einstakt. Sögunarvélin er nú í Byggðasafni Borgarfjarðar. Hann smíðaði muni sem vöktu aðdáum og undrun þeirra er sáu. "Nafn Þórðar á Mófellsstöðum mun lifa meðan hagleiks og snilli íslenzkra alþýðumanna verður minnst, manna sem ruddu sjálfum sér braut gegnum þrengingar, óhagstæð skilyrði og óblíð örlög. Saga Þórðar ...er einstæð saga" (úr afmælisgr. í Vísi 28. júní 1954). Þórður var greindur vel og glaðsinna. Ókv. og bl. | Jónsson, Þórður (I10371)
|
12340 | Þórður ólst upp á fæðingarstað sínum Mófellsstöðum og var heimilsfastur þar alla ævi. Í barnaskóla var hann í sveitinni sinni fram að fermingu. Hann stundaði nám við Reykjaskóla í Hrútafirði 1951-´53 og í handavinnudeild Kennaraskóla Íslands 1953-´55. Hann vann við smíðar í Reykjavík í tvö ár að námi loknu og kenndi smíðar við grunnskólann á Hvanneyri 1974-´88. Hann átti sæti í byggingarnefnd Skorradalshrepps 1971-´86. Bóndi var hann á Mófellsstöðum ásamt systkinum sínum Bjarna og Margréti. Fyrst ásamt Guðfinnu móður þeirra þar til hún lést. Þórður var heimakær maður sem vann vel að sínu, hagur í höndum og hugmyndaríkur á því sviði. Hann var ókvæntur og barnlaus. | Vilmundarson, Þórður Mófells (I10377)
|
12341 | Þórður ólst upp hjá föðurafa sínum Þórði Jónssyni bónda á Eystra-Súlunesi í Melasveit og s.k. hans Sigríði Ólafsdóttur, sem var móðuramma Þórðar. Bóndi og hreppstjóri á Fiskilæk 1858-dd. Lærði trésmíði í Khöfn, vann við kirkjubyggingar o.fl. | Sigurðsson, Þórður (I17421)
|
12342 | Þótti efnismaður. | Einarsson, Hjálmur (I17185)
|
12343 | Þótti góður bóndi, er hugsaði vel um sinn hag en skipti sér lítt af opinberum málum. | Þorgrímsson Thorgrímsen, Guðmundur Sigurður (I5737)
|
12344 | Þrekmaður, ötull og ágætur starfsmaður, gestrisinn svo af bar og vildi hvers manns vanda leysa. Bætti jörð sína mikið og sameinaði Eystra- og Vestra-Skorholt í gott býli. Hagmæltur og hafði unun af ljóðum. | Ólafsson, Hallsteinn (I10892)
|
12345 | Þríburi | Guðjónsson, Drengur (I20955)
|
12346 | Þríburi | Guðjónsson, Drengur (I20963)
|
12347 | Þríburi | Guðjónsdóttir, Stúlka (I20964)
|
12348 | Þurfamaður á Hofsstöðum, Reykhólasókn, A-Barð. 1930. Vinnumaður víða í Reykhólasveit, A-Barð. Ókvæntur og barnlaus. | Torfason, Sigurður (I7183)
|
12349 | Þuríður gekk í Kvennaskólann í Reykjavík og auk þess Pitman's College í London. Hún starfaði ung á skrifstofu Hótel Borgar og síðar var hún verslunarstjóri í versluninni Feldinum um árabil. Seinna starfaði hún í Miðbæjarmarkaðinum við verslunarstörf en síðustu starfsárin starfaði hún á elliheimilinu Grund, þar sem hún síðan bjó síðasta eina og hálfa ár ævi sinnar í góðu yfirlæti. | Billich, Þuríður (I14562)
|
12350 | Þýðrún var ávallt kölluð Rúna. Eftir glaðvær ár á æskuheimilinu og ýmis bústörf sem sinna þurfti, bæði á heimilinu og á nágrannabæjum, flutti Rúna um tvítugt til Reykjavíkur og vann þar við hótel- og verksmiðjustörf fyrstu árin. Kunnust er hún þó fyrir störf sín sem gæslu- og forstöðumaður gæsluvalla hjá Reykjavíkurborg um þrjátíu ára skeið. Völlurinn sem hún starfaði á var ætíð nefndur Rúnu-róló, bæði af börnunum sjálfum, sem nutu umönnunar Rúnu, og foreldrum þeirra. Við starfslok færðu Leikskólar Reykjavíkur Þýðrúnu viðurkenningu fyrir farsæl störf í þágu reykvískra barna. | Pálsdóttir, Þýðrún (I21599)
|
Þessi síða er hönnuð af The Next Generation of Genealogy Sitebuilding v. 14.0.5, sem er búið til af Darrin Lythgoe © 2001-2024.
Umsjón síðu Rakel Bára Þorvaldsdóttir. | Persónuverndarstefna.
The headstone images found on this site are for personal use only. Copying images to commercial websites (that require paid subscriptimons) or publications is prohibited. If in doubt, please contact me. Please remember to link back if you use photographs from this site.